Τι είναι τα Trigger Points ή Μυϊκά Σημεία Πυροδότησης Πόνου και πως δημιουργούνται;
Η πρώτη αναφορά στην διεθνή βιβλιογραφία της άποψης ότι οι μύες μπορεί να είναι η αιτία πόνου έγινε από την Dr Travell και τον D.G. Simons το 1983, εκφράζοντας μια ριζοσπαστική ιδέα για το Μυοσκελετικό Σύστημα. Πολλοί πίστευαν και μερικοί ακόμα και σήμερα πιστεύουν ότι η αλλαγές στην δομή του σώματος, όπως είναι οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις, η φλεγμονή κάποιου νεύρου, οι τραυματισμοί αρθρώσεων κ.α., είναι οι μοναδικές χειροπιαστές αιτίες πόνου (Δομικό Μοντέλο). Αυτή άποψη έρχεται σήμερα να αμφισβητηθεί κυρίως λόγω της αναποτελεσματικότητας να αντιμετωπισθούν με τον κλασσικό τρόπο κάποιες επώδυνες καταστάσεις.
Το ανθρώπινο σώμα περιλαμβάνει περισσότερους από 600 μύες. Η σύσπαση αυτών των μυών προκαλεί όλες τις κινήσεις του σώματος, όπως είναι το βάδισμα, το τρέξιμο, κ.α.. Οι σκελετικοί μύες αποτελούνται από τις μυϊκές ίνες, οι οποίες έχουν την δυνατότητα να “κονταίνουν” κατά την διάρκεια της σύσπασης 30% με 40% του συνολικού μήκους τους. Οι μυϊκές ίνες αποτελούνται από πολλά ινίδια, που είναι κατασκευασμένα από δύο τύπους πρωτεϊνών την Ακτίνη και την Μυοσίνη, που στην ουσία προκαλούν την μυϊκή σύσπαση. Κατά την διάρκεια της σύσπασης οι μυϊκές ίνες γλιστρούν η μία πλάι στην άλλη, αντίθετα σε περίπτωση έλξης απομακρύνονται. Η βίαιη έλξη κατά συνέπεια η βίαιη απομάκρυνση προκαλεί αντίδραση βίαιης επαναφοράς. Ο μηχανισμός αυτός μπορεί να προκαλέσει Μικρό-τραυματισμό στις μυϊκές ίνες. Αυτός ο μικρό-τραυματισμός οδηγεί στην δημιουργία των Μυοπεριτονιακών Σημείων
Πυροδότησης Πόνου (ΜΣΠΠ) – trigger points (TPs).
Τα μυοπεριτονιακά σημεία πυροδότησης (trigger points) είναι μικρές, περιχαρακωμένες, υπερευαίσθητες εστίες στους μυς και στις περιτονίες και δίνουν την αίσθηση ενός σκληρού “κόμπου” ανάμεσα στις μυϊκές ίνες. Προκαλούν βράχυνση στον μυ και “αντανάκλαση πόνου”, σε συγκεκριμένες περιοχές του σώματος για το καθένα, εφόσον αυτά πιεστούν. Ο πόνος που ένα trigger point μπορεί να προκαλέσει είναι παρόμοιος με αυτόν που προκαλεί ένας μυοπεριτονιακός περιορισμός – οξύς, βαθύς, βουβός με αίσθηση μουδιάσματος ή και καψίματος και συνήθως επεκτείνεται και σε πιο απόμακρες περιοχές από το σημείο που βρίσκεται. Αν ένα σημείο πυροδότησης και η γύρω περιτονία δεν «απελευθερωθούν» είναι αδύνατον ο μυς να διαταθεί. Η μυοπεριτονιακή απελευθέρωση έχει σκοπό να χαλαρώσει τα ενεργά trigger points αλλά και τους μυοπεριτονιακούς περιορισμούς που συμβάλλουν στον πόνο, στην ανελαστικότητα και την δυσλειτουργία της περιοχής.
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΜΥΟΠΕΡΙΤΟΝΙΚΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ TRIGGER POINTS
Η μυοπεριτονιακή απελευθέρωση είναι μία τεχνική ευκαμψίας που περιλαμβάνει εφαρμογή ειδικών πιέσεων και διατάσεων που εφαρμόζεται σε περιορισμούς των μυοπεριτονιακών δομών με σκοπό να μειώσει τον πόνο και να αποκαταστήσει την ελαστικότητα και την κίνηση. Ο όρος «μυοπεριτονιακός» σχηματίζεται από τη λέξη «μύο» που αναφέρεται σε μυς και από τη λέξη «περιτονία» .
Η ΠΕΡΙΤΟΝΙΑ είναι μία σκληρή μεμβράνη με διαφορετικό πάχος που περικλείει και διαχωρίζει όλες τις δομές του σώματος, από ολόκληρες μυϊκές ομάδες και οστά μέχρι και κάθε μεμονωμένο κύτταρο, παρέχοντας προστασία και επικοινωνία των ιστών. Είναι σαν ένα τρισδιάστατο δίχτυ που περιβάλλει μυϊκές ίνες, τένοντες, συνδέσμους, νεύρα, όργανα και αγγεία. Η περιτονία αποτελείται από ίνες κολλαγόνου (40%) και λιπαντικές ουσίες. Ο μυς με την περιτονία του και το υγρό της αποτελούνται από 70% νερό και η περιτονία συμπεριφέρεται σαν σφουγγάρι. Όταν η περιτονία είναι φυσιολογική και ενυδατωμένη έχει την ικανότητα να διατείνεται και να κινείται χωρίς περιορισμό.
ΟΔΗΓΙΕΣ ΕΓΑΡΜΟΓΗΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ SMR με FOAM ROLLER
Σύμφωνα με τους Clark & Lucett (2011), οι τεχνικές αυτές χρησιμοποιούνται για 2 κύριους λόγους :
- Μείωση παρενεργειών που δημιουργούν τα Trigger Points.
- Για την επιρροή του αυτόνομου νευρικού συστήματος.
Για την μείωση των παρενεργειών που δημιουργούν τα σημεία πυροδότησης πόνου (Trigger Point) χρειάζεται ο ασκούμενος να εφαρμόσει το foam rolling με αργό ρυθμό (1 ίντσα/δευτερόλεπτο). Όταν ο ασκούμενος βρει ένα ευαίσθητο σημείο πάνω στον μυ εφαρμόζει πίεση στο σημείο αυτό για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα αλλά όχι περισσότερο από 90 δευτερόλεπτα. Αυτό θα εξουδετερώσει τη δραστηριότητα των trigger point με το να διεγείρει συγκεκριμένους αισθητηριακούς υποδοχείς.
Επηρεάζοντας το κεντρικό νευρικό σύστημα, ξανά με τη διατήρηση συνεχούς, αργής και ελεγχόμενης πίεσης, δουλεύουμε έναν ευέλικτο μηχανισμό μέσω του υποθαλάμου. Αυτό μπορεί να μειώσει τον καρδιακό ρυθμό, την πίεση του αίματος και να χαλαρώσει την γενική μυική ένταση ενώ την ίδια ώρα να αυξήσει την ροή του αίματος και την ικανότητα των ιστών να κινούνται (Clark & Lucet, 2011).
Και οι δύο μηχανισμοί αναφορικά με την σωστή χρήση του foam roller, εμπεριέχουν το foam rolling με αργό ρυθμό, αναγνωρίζοντας το ευαίσθητο σημείο μέσα στο μυ, και κρατώντας συνεχή πίεση πάνω σε αυτό το σημείο μέχρι να «απελευθερωθεί». Για να επιτευχθεί αυτό, ο ασκούμενος θα πρέπει να είναι χαλαρός και να αναπνέει καθώς ο κύλινδρος θα είναι πάνω στο ευαίσθητο σημείο.
