Το ελεύθερο, είναι το πιο δημοφιλές και εύκολο στυλ. Χαρακτηρίζεται από ρυθμικές και ομοιόμορφες κινήσεις. Είναι ιδανικό για την ενδυνάμωση των θωρακικών, κοιλιακών και ραχιαίων μυών. Γυμνάζει επίσης τα πόδια, τα χέρια και τις ωμοπλάτες. Δυναμώνει την καρδιά και τους πνεύμονες. Είναι το κύριο στυλ για την διαδικασία της προθέρμανσης και της αποθεραπείας μιας προπόνησης. Καθώς είναι το ευκολότερο στυλ, είναι και το ιδανικό για προπόνηση αντοχής ειδικά για μεγάλα σετ και την κάλυψη πολλών μέτρων. Συνιστάται στα άτομα με ήπιες μορφές αρθρίτιδας (λ.χ. σπονδυλοαρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα κ.λπ.) σε όλες τις αρθρώσεις, καθώς και με οσφυαλγία που οφείλεται σε βλάβη των μυών και των συνδέσμων (όπως το γνωστό μας λουμπάγκο). Αντιθέτως, πρέπει να αποφεύγεται από όσους πάσχουν από οξύ αυχενικό σύνδρομο ή έχουν πρόσφατο ιστορικό οξέος αυχενικού συνδρόμου, καθώς και από όσους έχουν οξεία περιαρθρίτιδα ώμου.

Στάση σώµατος

Η γενική στάση του σώµατος για το ελεύθερο κολύµπι είναι σ’ επίπεδη σχεδόν θέση όσο πιο οριζόντια γίνεται µε την επιφάνεια του νερού τόσο και µε την γραµµή του σώµατος µε το κεφάλι.

Η γραµµή του νερού βρίσκεται περίπου στο σηµείο που ξεκινούν τα µαλλιά, µε τα µάτια να κοιτάζουν µπροστά και κάτω.

Εάν το κεφάλι είναι σηκωµένο προς τα πάνω τότε θα αναγκάσει τους γοφούς και τα πόδια να χαµηλώσουν µε αποτέλεσµα να αυξάνεται η µετωπική αντίσταση στο σώµα.

Εάν αντίθετα το κεφάλι είναι χαµηλωµένο προς τα κάτω τότε θα αναγκαστούν τα πόδια να σηκωθούν προς τα πάνω µε αποτέλεσµα η κλοτσιά να χάνει την αποτελεσµατικότητα της.

Οι ώµοι πρέπει να παραµένουν στην επιφάνεια του νερού και να κινούνται µαζί µε την τον βραχίονα. Με την τεχνική αυτή οι γοφοί κινούνται κοντά στην επιφάνεια του νερού και τα πόδια παραµένουν σε ευθεία µε το σώµα.

Τεχνική των ποδιών

Η κλοτσιά του ποδιού για την ελεύθερη κολύµβηση πρέπει να προέρχεται από τους γοφούς και τα δύο πόδια πρέπει να κλοτσούν µε ίση δύναµη.

Τα πόδια κλοτσούν πάνω κάτω εναλλακτικά, µε την προώθηση να προκαλείται µε την κίνηση προς τα κάτω. Ωστόσο πρέπει να γίνεται ένα µικρό λύγισµα του γονάτου λόγω της πίεσης του νερού ώστε να παράγεται η απαιτούµενη προώθηση στην κλοτσιά προς τα κάτω.

Η κλοτσιά προς τα κάτω ξεκινά από τους γοφούς και χρησιµοποιούνται οι µυς των µοιρών για το ίσιωµα του ποδιού στο γόνατο, τελειώνοντας µε το πόδι τεντωµένο ώστε να επιτρέψει στην επιφάνεια του να κινηθεί πάνω στο νερό.

Καθώς το πόδι κινείται προς τα πάνω, η πατούσα και το πίσω µέρος του ποδιού σπρώχνουν προς τα πάνω και προς τα πίσω ενάντια στο νερό. Το ανοδικό λάκτισµα επιβραδύνει και σταµατά καθώς το πόδι πλησιάζει και σπάζει ελάχιστα στην επιφάνεια νερού.

Οι αστράγαλοι είναι χαλαρωµένοι και τα δάχτυλα των ποδιών τεντωµένα για να επιδράσουν όταν πρέπει να κλοτσήσουµε και το βάθος του λακτίσµατος των ποδιών πρέπει να είναι µέσα στο γενικό βάθος του σώµατος όπως φαίνεται στο παραπάνω σχήµα.

Τεχνική των χεριώ

Κατά την διάρκεια της ελεύθερης κολύµβησης η συνεχόµενη και εναλλασσόµενη κίνηση των χεριών παρέχει την περισσότερη δύναµη και προώθηση ολόκληρης της κίνησης στην ελεύθερη κολύµβησης.

• Πιάσιµο: Το χέρι επεκτείνεται προς τα εµπρός κάτω από το νερό χωρίς τέντωµα. Ο βραχίονας επεκτείνεται πλήρως ακριβώς κάτω από την επιφάνεια νερού.
• Φάση προώθησης:  Το χέρι σπρώχνει µέσα στο νερό προς τα κάτω, προς το εσωτερικό και έπειτα προς τα πάνω. Ο αγκώνας είναι ψιλωµένος στο τέλος του σπρωξίµατος προς τα κάτω και παραµένει ψιλωµένος σε όλο το σπρώξιµο. Το χέρι τραβά κατευθείαν προς το µηρό και προς τα πάνω στην επιφάνεια νερού.
• ΑναπνοήΦάση ανάκαµψης: Οι αγκώνες λυγίζουν πρώτα για να βγουν από το νερό. Το χέρι και τα δάχτυλα βγαίνουν πλήρως από το νερό και ακολουθούν µια ευθεία γραµµή σύµφωνα µε τη γραµµή του σώµατος πέρα από την επιφάνεια νερού. Οι αγκώνας είναι λυγισµένοι και ψηλά και ο βραχίονας είναι πλήρως χαλαρωµένος.

Αναπνοή

Το κεφάλι στρέφεται στο πλάι κατά την εισπνοή για την φάση αναπνοής στην ελεύθερη κολύµβηση. Το κεφάλι αρχίζει να γυρίζει στο τέλος της ανόδου του σπρωξίµατος του βραχίονα και γυρίζει αρκετά ώστε το στόµα να είναι τελείως έξω το νερό για να εισπνεύσει. Η εισπνοή µπορεί να γίνει και από τις δύο πλευρές εναλλακτικά ή συνέχεια από την µία  πλευρά ανάλογα µε το πώς βολεύει τον κολυµβητή.

Τύποι Αναπνοών

• Βραδεία: Ο αέρας εκπνέεται σίγα από το στόµα και την µύτη µέσα στο νερό την διάρκεια που τα χέρια σπρώχνουν το νερό. Η εκπνοή ελέγχεται ώστε να επιτρέψει στην εισπνοή να γίνει πιο εύκολα την στιγµή µου το χέρι είναι έξω από το νερό.
• Εκρηκτική: Η αναπνοή κρατιέται µετά την εισπνοή κατά την διάρκεια που τα χέρια σπρώχνουν το νερό και µετά απελευθερώνεται εκρηκτικά, ένα µέρος µέσα στο νερό και ένα µέρος έξω από το νερό καθώς το κεφάλι είναι γυρισµένο στο πλάι.

Χρονισµός και συντονισµός

Ο χρονισµός και συντονισµός στην ελεύθερη κολύµβηση συνήθως προκύπτει φυσικά µετά από επανειληµµένες προσπάθειες. Ο βραχίονας πρέπει να παρέχει συνεχείς δύναµη και προώθηση εναλλασσόµενα καθώς το ίδιο συµβαίνει και µε τα πόδια (λάκτισµα).

Εντούτοις, υπάρχουν µερικές παραλλαγές.

Κύκλος έξι κτύπων – κάθε πόδι κτυπά τρέις φορές κάθε φορά που το χέρι κάνει ένα πλήρη κύκλο. Ο κύκλος αυτός συνήθως είναι δύσκολος στους αρχάριους και χρησιµοποιείται για
κολύµηση µε µεγάλες ταχύτητες (σπρίντ)

Κύκλος τεσσάρων κτύπων – κάθε πόδι κτυπά δύο φορές κάθε φορά που το χέρι κάνει ένα πλήρη κύκλο.

Κύκλος δύο κτύπων – κάθε πόδι κτυπά µία φορά κάθε φορά που το χέρι κάνει ένα πλήρη κύκλο. Αυτός ο τρόπος χρονισµού χρησιµοποιείται για κολύµηση σε µεγάλες αποστάσεις,
όπου το πόδι κλοτσά σαν µετρονόµος σε αντίθεση µε τον ρυθµό της προώθησης, ∆εν συνηστάται για αρχάριους κολυµβητές.