Δεν υπάρχει αθλητής που έστω μια φορά στην καριέρα του δεν έχει υποστεί κάποιου είδους αθλητική κάκωση. Μια συνηθισμένη μορφή κάκωσης είναι η θλάση στους μύες που καλύπτουν απο 10-30% των κακώσεων και συχνά δεν γίνεται ούτε διάγνωση και θεραπεία, επειδή ο αθλούμενος παρά την ενόχληση συνεχίζει την δραστηριότητα του.

Η θλάση είναι η κάκωση που προκαλείται από άμεση βία (πλήξη-χτύπημα) ή από έμμεση βία (διάταση). Οι άμεσες προκαλούνται από χτύπημα που προκαλεί την συμπίεση του μυ επάνω στο οστό όπου προκαλείτε ρήξη μυικών ινών και ποικίλης έκτασης αιματώματα στην περιοχή χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι θα υπάρχει και τραυματισμός στην αντίστοιχη περιοχή του δέρματος. Οι έμμεσες κακώσεις οφείλονται σε βίαιη διάταση του μυός και συνήθως συμβαίνουν σε διαρθρικούς μύες (μύες που κινούν παραπάνω από μια αρθρώσεις) όπως ο γαστροκνήμιος. Μυικές κακώσεις συνήθως έχουμε σε ταχυδυναμικά αθλήματα όπου υπάρχει μεγάλη στιγμιαία επιβάρυνση (ταχύτητες, άλματα, άρση βαρών).

Διάκριση κακώσεων

• α΄ βαθμού: ρήξη λίγων μυικών ινών
• β΄ βαθμού: μερική ρήξη του μυός
• γ΄ βαθμού: ολική ρήξη του μυός

Πως διακρίνουμε μια θλάση

Τα συμπτώματα είναι, πόνος στο σημείο της κάκωσης που δημιουργείται ή επιδεινώνεται κατά την σύσπαση του μυός καθώς και τοπικό οίδημα. Κατά την κλινική εξέταση διαπιστώνεται στην πίεση. Ενώ αναπαράγεται πόνος κατά την παθητική διάταση ή την σύσπαση του μυός. Στις β΄ και γ΄ βαθμού κακώσεις μπορεί να ψηλαφηθεί κενό στη θέση της κάκωσης . Επίσης στην γ΄ βαθμού η κίνηση της άρθρωσης είναι αδύνατη, διότι είναι αδύνατη η σύσπαση του μυός.

Αντιμετώπιση

Στις κακώσεις α΄ και β΄ βαθμού η αντιμετώπιση είναι συντηρητική και συνιστώνται:

• διακοπή ή περιορισμό της δραστηριότητας για 2-4 εβδομάδες
• ελαστική επίδεση
• ψυχρά επιθέματα
• χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων

Τις περισσότερες φορές αυτή η απλή αντιμετώπιση είναι ικανοποιητική λόγω του ότι ,ο μυικός ιστός , χάρη στην πλούσια αιμάτωση του έχει πλούσια αναγεννητική ικανότητα . Ωστόσο, στις κακώσεις γ΄ βαθμού συνίσταται χειρουργική θεραπεία (τελικοτελική συρραφή του μυός ) διότι η ουλή που θα δημιουργηθεί κατά την επούλωση του μυός είναι δυνατόν να επηρεάσει την λειτουργικότητα του μυός.

Επιπλοκές

Η κύρια επιπλοκή που αντιμετωπίζεται συνήθως είναι η έκτοπη ασβεστοποίηση δηλαδή επασβέστωση και οστεοποιήση εκτεταμένων ενδομυικών αιματωμάτων. Η έκτοπη ασβεστοποίηση περιορίζει σημαντικά την μυική σύσπαση καθώς και την κινητικότητα των αρθρώσεων.

Οι κακώσεις εμφανίζονται κυρίως όταν ο αθλητής δεν προθερμαίνεται σωστά , όταν επικρατή ψύχος κατά την προπόνηση, όταν επιστρέφει ο αθλητής από τραυματισμό και δεν έχει γίνει σωστή αποκατάσταση και όταν ο αθλητής πάσχει από σύνδρομο υπερκόπωσης ή υπερπροπόνησης. Μην αφήνετε μια »αθώα» θλάση να περνάει απαρατήρητη γιατί μπορεί να σας ταλαιπωρήσει πολύ περισσότερο από όσο νομίζεται και θέλετε. Πάντα να ζεσταίνεστε σωστά, να κάνετε διατάσεις , να έχετε την κατάλληλη ενδυμασία και τα σωστά παπούτσια και να ελέγχετε όσο γίνετε την θερμοκρασία στην οποία γυμνάζεστε.